De elektrostatische lossing (ESD) is een bekend elektromagnetische compatibiliteitprobleem dat elektronisch materiaal kan veroorzaken om defect te zijn of het te beschadigen. Wanneer de halfgeleiderapparaten alleen worden geplaatst of in kringsmodules geïnstalleerd, kunnen zij permanente schade aan deze apparaten veroorzaken zelfs wanneer zij niet ingeschakeld zijn. De elektrostatische lossings gevoelige componenten worden genoemd elektrostatische lossings gevoelige apparaten (ESDS).
Als het voltage tussen twee of meer spelden van een component de analysesterkte van de diëlektrische component overschrijdt, zal de component worden beschadigd. Dit is de belangrijkste reden voor de mislukking van MOS apparaten. De verdunner de oxydelaag, gevoeliger het apparaat is aan elektrostatische lossing. Een fout komt gewoonlijk als kortsluiting met een bepaalde weerstand tegen de voeding zelf tot uiting. Voor bipolaire apparaten, komt de schade over het algemeen op gebied van actieve halfgeleiders voor die zijn gemetalliseerd en door een dunne oxydelaag gescheiden, en daarom zal een weg van strenge lekkage voorkomen.
Een andere mislukking wordt veroorzaakt wanneer de temperatuur van de knoop het smeltpunt van het halfgeleidersilicium overschrijdt (1415 ° C). De energie van een elektrostatische lossingsimpuls kan het gelokaliseerde verwarmen veroorzaken, zodat ontbreekt dit mechanisme. Deze mislukking kan voorkomen zelfs als het voltage onder het diëlektrische analysevoltage is. Een typisch voorbeeld is dat de analyse tussen de zender en de basis van een NPN-transistor de huidige aanwinst om zal veroorzaken scherp te verminderen.
Nadat het apparaat door elektrostatische lossing wordt beïnvloed, kan de functionele schade niet onmiddellijk voorkomen. Deze potentieel beschadigde componenten worden vaak doorverwezen naar zoals en „verlamt“, wanneer gebruikt, gevoeliger zal zijn voor verdere elektrostatische lossingen of geleidende tijdelijke werkkrachten. Het is belangrijk om concentratie aan de schade te betalen die aan componenten voorkomt die niet gemakkelijk opspoorbaar door het lossingsvoltage zijn. Het menselijke lichaam voelt het elektrostatische lossingsvoltage tussen 3000-5000V, echter, het voltage wanneer de component is slechts een paar honderd volts wordt beschadigd. De schadelijke effecten van elektrostatische lossing begonnen in de jaren '70 worden erkend. Dit is toe te schrijven aan de ontwikkeling van nieuwe die technologieën die gevoelig componenten meer en meer voor schade gemaakt hebben door elektrostatische lossing wordt veroorzaakt. De verliezen van elektrostatische lossing kunnen meer dan verscheidene miljoen dollar bereiken elk jaar. Daarom hebben vele grote component en materiaalfabrikanten professionele technologie geïntroduceerd om de accumulatie van statische elektriciteit in het productiemilieu te verminderen, daardoor verbeterend de het tarief en betrouwbaarheid van de productkwalificatie. De gebruikers begrijpen ook het belang om elektrostatische die lossingsschade te verhinderen op hun eigen ervaring wordt gebaseerd.
2. Hoe te om elektrostatische lossing te behandelen
De eerste stap in het controleren van de opbouw van statische elektriciteit is het mechanisme van elektrostatische lastengeneratie te begrijpen. Het elektrostatische voltage wordt geproduceerd door het contact en de scheiding van verschillende soorten substanties. Hoewel de wrijving meer last kan accumuleren, is de wrijving niet noodzakelijk. Dit effect is gekend als het triboelectric laden, en het veroorzaakte voltage hangt van de kenmerken van de materialen af die tegen elkaar wrijven. De de opeenvolgingslijst van de wrijvingelektrificatie maakt een lijst van de graad van moeilijkheid om diverse types van materialen te laden. Voor twee in contact met elkaar substanties, zullen de elektronen van de hogere substantie in de opeenvolgingslijst in de lagere substantie veranderen, die de twee substanties zal veroorzaken om positief te hebben en lasten te verbieden, respectievelijk. De verder materialen in de opeenvolgingslijst zijn, groter de hoeveelheid last die zij hebben gedragen.
De wrijvingselektrificatieopeenvolging van gemeenschappelijke substanties wordt getoond in de volgende lijst:
3. Het praktische probleem oplossen
De oplossing voor het probleem omvat: Als elektrostatisch los gevoelige componenten (ESDS) worden blootgesteld aan de buitenkant tijdens productie en onderhoud, zou de accumulatie van last dichtbij deze componenten moeten worden verhinderd, en deze componenten zouden tegen elektrostatische lossing tijdens vervoer en opslagmethode verpakking moeten worden beschermd. Er zijn vele manieren om statische lossing te verhinderen. De beste manier is de aan vereisten te voldoen en de laagste kostenmethode, deze methode is verschillend voor verschillende producten en verschillende gelegenheden.
4. Elektrostatisch Lossing Beschermd Gebied (EPA)
Het elektrostatische die gebied van de lossingsbescherming (EPA), soms als veilig werkend gebied wordt bedoeld, is centraal bij om het even welke elektrostatische lossingscontrolemaatregel. Op dit gebied, kunnen de elektrostatische lossings gevoelige elementen (ESDS) of de kringsraad, of componenten die deze bevatten, veilig werken omdat de hoeveelheid last zonder schadelijke voltages te produceren wordt gecontroleerd. Dit gebied bevat werkbanken of werkgroepen, werkstations, gewoonlijk verwerkingsmateriaal zoals automatische insteekmachines, of een productiegebied. Het werkingsgebied van EPA moet duidelijk worden gemerkt, en het is best aan opstelling een omheining om onbevoegde mensen te verhinderen binnen te gaan. De materialen met minimale statische lastenopbouw in het EPA-gebied moeten zouden worden gebruikt, en de last kan in de grond op een gecontroleerde manier worden gelost.
5. Veiligheid
Het de machtshulpmiddelen en materiaal zijn over het algemeen - beschikbaar binnen EPA. In dit milieu, is het gevaarlijk om een één enkel voorwerp of apparaat rechtstreeks aan de grond aan te sluiten. Het is om deze reden dat een weerstand van niet minder dan 1M in reeks bij de verbinding van de draad van de polsgrond, de agent en de teenband zou moeten worden verbonden. Één of andere manchet die leiders aan de grond zetten heeft zulk een weerstand op elk eind, zodat zelfs als de manchet die leider aan de grond zetten met de levende terminal van een ingeschakeld product voor reparatie wordt verbonden, is er geen gevaar. De pols die draadmeetapparaat aan de grond zetten is een instrument om te controleren of de weerstand van de weerstand (als het te hoog is aangewezen is, is het onmogelijk om het equipotentiale plakken te bereiken; als het te laag is, zal een veiligheidsgevaar voorkomen). De manchet die draad aan de grond zetten zou met een stop moeten worden uitgerust die met andere elektrocontactdozen onverenigbaar is, die gemakkelijk kunnen worden verwijderd, en het kan gemakkelijk in geval van nood worden verwijderd.
6. Het praktische werk in elektrostatische lossingsbeschermingsgebieden
In een elektrostatisch lossingsbeschermingsgebied, kunnen de lasten en het potentieel niet binnen toelaatbare waaiers worden gehouden tenzij de duidelijke het werken specificaties worden gevolgd. Sommige voorbeelden van problemen die problemen kunnen veroorzaken omvatten brengende documenten, plastic containers, koppen, enz. in niet statische antistatische plastic dekking in de elektrostatische gebieden van de lossingsbescherming, en het gebruiken van reinigingsmachines die de elektrostatische kenmerken van vloeren of het werkoppervlakten kunnen beschadigen. Het relevante personeel zou voldoende moeten worden opgeleid niet alleen om de te volgen procedures te leren, maar ook de redenen te begrijpen waarom zij moeten worden gevolgd. Het is ook nuttig om de relevante parameters van componenten te kennen die kunnen worden beschadigd. Een speciale persoon zou moeten worden benoemd om het behoud en behoud van het elektrostatische gebied van de lossingsbescherming te behandelen, en tegelijkertijd, de tenuitvoerlegging van de verordeningen controleren. Deze controles zouden ook als deel van de certificatie van het kwaliteitsbeheersysteem moeten worden gecontroleerd.
7. Vervoer en opslag
Wanneer het vervoeren van leaded componenten, wordt het geleidende schuim vaak gebruikt. Dit kan hogere potentiële verschillen tussen de componentenspelden verhinderen. Voor componenten in dubbele in-line pakketten, worden de statische verdwijnende buizen vaak gebruikt tijdens bulkvervoer. Voor de componenten van de kringsraad, wanneer zij buiten het ESD beschermingsgebied worden gevestigd, zouden zij in een elektrostatische beveiligingszak of een geleidend het dragen geval moeten worden vervoerd. Sommige verpakkende zakken worden gemaakt van geleidende materialen, die kunnen ervoor zorgen dat alle componenten bij hetzelfde potentieel in de stabiele omstandigheden, zijn en tegelijkertijd elektrostatische lasten verdrijven die toevallig op de zak lopen. Deze methode kan niet voor kringsraad met batterijen worden gebruikt. In dit geval, zouden een verpakkende zak met een statische verdwijnende materiële voering en een geleidende materiële buitenlaag moeten worden gebruikt. Deze zakken zijn duurder maar bieden uitstekende bescherming voor zowel aangedreven als unpowered componenten. Op dezelfde manier kunnen de geleidende dozen met gidsen voor de vaste binnenkant van de kringsraad niet met macht-op kringsraad met naakte schakelaars op de randen worden gebruikt.
8. Gebiedsreparatie
Een elektrostatisch verbindingspunt zou op het product moeten worden geplaatst dat op plaats moet worden hersteld, zodat de onderhoudstechnicus de gronddraad van de manchet kan verbinden alvorens de dekking van het apparaat te openen. De vervangstukken zouden in statisch-beschermde zakken of gevallen moeten worden vervoerd tenzij zij geen elektrostatische lossing-gevoelige componenten bevatten. Als de module in een blootgestelde staat werkt, verbind een statisch-verdwijnende vloermat met het elektrostatische punt plakkend van het product en gebruik het als het werkoppervlakte.
9. Verwante normen
In 1987, maakte het Verenigd Koninkrijk zijn eerste poging om praktijken, met het resultaat te documenteren die BS5783 zijn. Eerder dan het roepen van het een norm over welke tests zou moeten worden gepresteerd, is het beter om het een gedragscode te roepen. De tweede fase van dit werk moet deze norm in een specificatie in een Europese organisatie vertalen, het van wie aantal CECC 000151 is, en zijn titel is: „Basisspecificatie: Bescherming van Statische Gevoelige Componenten. Deel 1: Algemene Vereisten.“ De norm werd gepubliceerd in 1991 en opnieuw nummerde als EN 1000151 in 1992. De andere secties werden gepubliceerd in 1993 (deel twee: eisen ten aanzien van lage vochtigheidsvoorwaarden) en 1994 (deel drie: eisen ten aanzien van schone gebieden, en deel vier: eisen ten aanzien van hoge drukmilieu's). De inhoud van deze secties is voorbij het toepassingsgebied van dit artikel. De norm niet alleen omvat eisen ten aanzien van installatie, onderhoud, en inspectie van de beschreven maatregelen in dit artikel, maar ook details de gedetailleerde vereisten van het ESD beschermingsapparaat zelf, met inbegrip van testmethodes. De ononderbroken die ontwikkeling van technologie en processen en de ervaring in de implementatie van normen wordt geaccumuleerd, evenals het algemene gebruik van geautomatiseerd machines en materiaal, hebben geleid tot de voortdurende verbetering van deze normen, met inbegrip van de rationalisatie van hun structuur en de scheiding van gebruikershandleidingen van gestandaardiseerde versies. Het revisiewerk is in het internationale die forum omvat door de Internationale Elektrotechnische Commissie wordt georganiseerd. De pas ontwikkelde normen zullen in CEI 1340 reeksen worden gepubliceerd. Er is geen twijfel dat dit volgens Europese normen complementair is.
